brzdąkanie

Mira otros diccionarios:

• brzdąkanie — n I rzecz. od brzdąkać …   Słownik języka polskiego

• rzępoła — m a. ż odm. jak ż IV, CMs. rzępołaole; lm MB. rzępołaoły, D. rzępołaoł (także DB. rzępołałów tylko o mężczyznach) lekcew. «ten, kto rzępoli, gra brzydko, nieumiejętnie na jakimś instrumencie; marny grajek» Słychać brzdąkanie jakiegoś rzępoły …   Słownik języka polskiego